Για την Ελένη Λαδιά
Πατώ τα πόδια μου γερά στο κεφάλι σου
Το ξέρεις;
Μου γίνεσαι οδοιπόρα μνήμη
Και σπορέας συνειδήσεως
Α, πώς παίζουμε με τις λέξεις
Και πώς χαμογελούμε στα μαλώματα
Το ξέρεις.
Το μέτρο και το ύψος και η Χάρις Σου
Στιγμάτισαν με λευκό καθαρό
Τον καμβά της ζωής μου
Έκτοτε προσπαθώ να γράφω το νι παντού
Και να συναιρώ, για χάρη σου, τα ρήματα.
13/4/2013